Laatste dagen in Soroti
Blijf op de hoogte en volg Cees & Jannette
15 Februari 2014 | Oeganda, Buwenda
14 & 15 februari 2014
Deze 2 dagen hadden we gedacht om eens rustig bij te komen van alle activiteiten en avonturen. Ook de was moest gedaan worden, souvenirs gekocht en van de dames de tenen behandeld.
Aan afscheid nemen wilden we (ik) niet denken.
Vrijdag eerst de meegebrachte overige spullen maar eens uitgezocht; tassen met verband, laboratoriumglaasjes etc. meegenomen en naar het Medical Center gebracht. En of ze er blij mee waren! De visie van de Medical Center was om gratis hulp te geven aan de bevolking. Er was echter te weinig ondersteuning om dit daadwerkelijk te kunnen doen. Nu werd er een kleine vergoeding gevraagd om in ieder geval de verpleegkundigen iets te kunnen betalen ( 36 euro per maand, 12 urige werkdag!).
We hadden de was meegenomen en die wilden ze wat graag doen, zo even tussen de bedrijven door. Afgesproken dat wij die `s middags weer op zouden halen Nog even de stad in. Achterop de fietsboda (ik ga echt op dieet!) Kwamen we in het centrum aan. Via de markt kwamen we bij een soort beautysalon waar de dames hun voeten kon laten behandelen. Nou dat hebben we geweten... 3 uur later konden we weer gaan. Maar dan wel met gelakte nagels, gemasseerde voeten, en ook de harde eeltplekken waren weggeschaafd. Dat Jannette haar voeten 2 dagen verbonden moesten worden wegens rauw vlees, wisten we ook niet van tevoren.
Linda en Janienne zouden die avond koken, ze hadden woeste plannen: gekarameliseerde ananas, gebakken aardappels, kipfilet met paprika`s en knoflook. Alles werd ingekocht, het klonk veelbelovend!
Eerst nog langs de Medical Center, het afscheidsmoment was nu toch echt gekomen. De was hing schoon en fris aan de lijn Ze wilden er eerst niets voor hebben maar daar gingen we niet mee akkoord. Van iedereen werd afscheid genomen, zelfs de Bishop kwam nog even langs. Het was niet leuk, maar we houden in ons achterhoofd dat we van plan zijn weer terug te komen. De afgelopen tijd bouw je best wel een band met ze op, je maakt samen van alles mee. Er zijn in ieder geval nog plannen genoeg voor de toekomst! Meer medische outreaches, scholing, kortom hulp op allerlei gebied.
`s Avonds in ieder geval heerlijk gegeten, dankzij de kookkunsten van de beide dames; een restaurant was er niets bij.
Voor wat betreft de zaterdag kan ik maar 1 woord zeggen: luieren! Heerlijk genoten van de zon, het huis gecleand en de koffers weer ingepakt. Als afscheid nog maar even naar Hotel Soroti gegaan om daar te eten. Terug naar huis gewandeld, behalve Jannette die liep nog op "wolkjes".
De volgende dag zou Pastor Sam ons om 8 uur ophalen en ons wegbrengen naar Jinja, gauw slapen dus want de wekker stond op half 7!
Deze 2 dagen hadden we gedacht om eens rustig bij te komen van alle activiteiten en avonturen. Ook de was moest gedaan worden, souvenirs gekocht en van de dames de tenen behandeld.
Aan afscheid nemen wilden we (ik) niet denken.
Vrijdag eerst de meegebrachte overige spullen maar eens uitgezocht; tassen met verband, laboratoriumglaasjes etc. meegenomen en naar het Medical Center gebracht. En of ze er blij mee waren! De visie van de Medical Center was om gratis hulp te geven aan de bevolking. Er was echter te weinig ondersteuning om dit daadwerkelijk te kunnen doen. Nu werd er een kleine vergoeding gevraagd om in ieder geval de verpleegkundigen iets te kunnen betalen ( 36 euro per maand, 12 urige werkdag!).
We hadden de was meegenomen en die wilden ze wat graag doen, zo even tussen de bedrijven door. Afgesproken dat wij die `s middags weer op zouden halen Nog even de stad in. Achterop de fietsboda (ik ga echt op dieet!) Kwamen we in het centrum aan. Via de markt kwamen we bij een soort beautysalon waar de dames hun voeten kon laten behandelen. Nou dat hebben we geweten... 3 uur later konden we weer gaan. Maar dan wel met gelakte nagels, gemasseerde voeten, en ook de harde eeltplekken waren weggeschaafd. Dat Jannette haar voeten 2 dagen verbonden moesten worden wegens rauw vlees, wisten we ook niet van tevoren.
Linda en Janienne zouden die avond koken, ze hadden woeste plannen: gekarameliseerde ananas, gebakken aardappels, kipfilet met paprika`s en knoflook. Alles werd ingekocht, het klonk veelbelovend!
Eerst nog langs de Medical Center, het afscheidsmoment was nu toch echt gekomen. De was hing schoon en fris aan de lijn Ze wilden er eerst niets voor hebben maar daar gingen we niet mee akkoord. Van iedereen werd afscheid genomen, zelfs de Bishop kwam nog even langs. Het was niet leuk, maar we houden in ons achterhoofd dat we van plan zijn weer terug te komen. De afgelopen tijd bouw je best wel een band met ze op, je maakt samen van alles mee. Er zijn in ieder geval nog plannen genoeg voor de toekomst! Meer medische outreaches, scholing, kortom hulp op allerlei gebied.
`s Avonds in ieder geval heerlijk gegeten, dankzij de kookkunsten van de beide dames; een restaurant was er niets bij.
Voor wat betreft de zaterdag kan ik maar 1 woord zeggen: luieren! Heerlijk genoten van de zon, het huis gecleand en de koffers weer ingepakt. Als afscheid nog maar even naar Hotel Soroti gegaan om daar te eten. Terug naar huis gewandeld, behalve Jannette die liep nog op "wolkjes".
De volgende dag zou Pastor Sam ons om 8 uur ophalen en ons wegbrengen naar Jinja, gauw slapen dus want de wekker stond op half 7!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
