Dinsdag 12 april

De nacht, ja hoe zal ik die beschrijven: piepen, kraken, heet, vleermuizen, etc. alles aanwezig om een enge film te maken, maar het werd toch weer dag! Vandaag zal Jannette gaan beginnen met haar project: het schilderen van alle eettafels en banken in de eetzaal. James, de meester van groep 7, had een paar jongens gestuurd om haar mee te gaan helpen. Nou en dat hebben ze gedaan! Ze wilden zowat door het tafelblad heen, zo hard schuurden ze. Apetrots kwamen ze haar steeds halen om te laten zien hoe goed het ging. Deze dagen hebben we heel veel met de duim omhoog gestaan om te laten zien dat ze het goed deden, geweldig! Het koste een hele dag om alles te schuren, maar aan het eind van de middag stond alles wel klaar om geschilderd te gaan worden. Tussendoor zijn er heel veel spullen zoals kleurpotloden, tekenboeken, schaartjes, etc. verdeeld onder alle klassen. We hadden zelfs een tondeuse voor de jongste groep. Zo kreeg elke groep materiaal waarmee ze weer verder konden in de lessen.
Cees is met Ciara, de engelse arts, meegegaan naar het plaatselijk ziekenhuis. Elke dinsdag komt er een chirurg om daar te opereren. Benieuwd wat er op het programma stond. Na de introductie en het hijsen in een OK pak (groen, veel versteld) en voorzien van een groen stoffen mutsje en dito mondlapje werd de OK betreden. Kennisgemaakt met de chirurg: een klein vrouwtje, die eigenlijk in Kumi Hospital ( 30 kilometer bij Ngora vandaan)werkt. De operatiekamer was iets beter voorzien van apparatuur dan in Soroti. Hier was nog een ether-narcose apparaat aanwezig welke dan ook driftig gebruikt werd. Door de gaslekkage moest iedereen regelmatig even naar buiten om weerbij zinnen te komen…..
Ik mocht gelijk meewassen en een operatie instrumenteren: een baarmoederverwijdering. Heel apart; er werden hechtingen gebruikt die ik in Nederland niet meer gezien heb sinds de 90er jaren. Ook wat betreft het instrumentarium wat gebruikt wordt: er wordt met een ‘steriele’ tang wat spullen uit een ‘steriele’ trommel gehaald waarvan men denkt dat de operateur het nodig heeft. Het liefst natuurlijk zo weinig mogelijk, anders moet het allemaal weer gesteriliseerd worden en dat duurt wel weer even, als de stroom het tenminste doet. In dit ziekenhuisje was er een back-up indien de stroom uit mocht vallen: er werd een aggregaat gestart en via 2 draadjes, ja gewoon elektriciteitsdraad, in het stopcontact met het stroomnet verbonden. Levensgevaarlijk! Ik heb meegemaakt dat op cruciale momenten, bijvoorbeeld tijdens de uitleiding, opeens het aggregaat stil viel omdat er geen brandstof meer was. Een zuster, inclusief kapje op het hoofd, in gestrekte draf het dorp in opzoek naar benzine, wat daar verkocht werd per colaflesje. Het blijft al met al een geweldige ervaring om hier wat te kunnen doen! Ze zijn blij met alles wat je doet of aanwijzingen over geeft, ik werd gelijk gepromoveerd tot de “senior scrub”, klinkt wel leuk eigenlijk. We hebben die dag verschillende ingrepen gedaan: liesbreuken, borstabcessen, curretage`s, etc. en dat allemaal in een rap tempo. Gebruik de mogelijkheid dat er een Operateur is zoveel mogelijk. De Operateur doet hier in feite veel verschillende ingrepen van diverse specialismen; dit is niet zoals in Nederland afgebakend. Al met al een leuke, leerzame dag waarbij je constant je aangeleerde grenzen moet verleggen.
Voor het avondeten hebben Jannette en Julienne aardappels opgebakken, samen met wat gebakken rundvlees en een koolsalade hebben we heerlijk gegeten. Jane, de schoonmaakster , van het Guesthouse, had pinda`s gebrand. Wat is dat lekker, zo vers, zo knapperig. Gelijk maar 4 kilo besteld bij haar, het ging alleen per 2 kilo, dus we konden niet anders. Zij zou de pinda`s de volgende dag roosteren op een Charstow, oftewel houtskoolfornuisje. Heerlijk vooruitzicht en je helpt de plaatselijk economie ook nog!?
Die avond zijn we vroeg gaan slapen, onder het gekrijs van de duizenden vleermuizen in allerlei maten. Deze beesten vertrekken om op zoek te gaan naar hun voedsel: Mango`s, en andere vruchten. Het went wel het liggen op zo`n bed. Op een gegeven moment ben je te moe om er over in te zitten. Cees moest elke avond zijn klamboe draperen overeen stellage met palen om goed muskietvrij te liggen. `s nachts maar hopen dat het goed blijft staan en niet teveel bewegen. Welterusten!