Donderdag 21 april

Na een rusteloze nacht waarin we volgens ons bezoek hebben gehad van meerdere diersoorten variërend van leeuwen tot aan apen, werden we weer wakker van alle natuurgeluiden. Wat een mooie geluiden zijn er toch in de natuur. De ene vogel deed nog meer zijn best om indruk te maken dan de andere. In de verte waren de eerste zonnestralen al te zien aan de horizon. Vanaf de rotspunt bij het restaurant hadden we een magnifiek uitzicht over de Nijl en het omringende gebied. Wat ben je als mens dan toch klein! Het ontbijtpakket lag voor ons al klaar. Zonder deodorant en andere luchten gingen we op weg. Dit had ik zelf maar bedacht om zo meer kans te hebben met een natuurlijke lucht de dieren te kunnen benaderen, misschien helpt het?! We kregen een echt safari gevoel; er liepen echte Rangers met geweren om de schouders, kun je nagaan hoe gevaarlijk het allemaal was. Het eerste stuk gingen we bijna in konvooi naar het open gebied. Niemand sprak erover maar eigenlijk was iedereen op zoek naar de koning der dieren. En wij hebben ze gezien!! Opeens zagen we een leeuwin langzaam door het gras schrijden (het blijft tenslotte een koninklijk dier). Automotor uit en maar kijken, genieten. Na een tijdje verdween zij in het hoge struikgewas, gelukkig hadden wij het vastgelegd op de foto en video. De hele morgen tot een uur of 11 hebben wij het reservaat doorkruist en ontzettend veel gezien. Het was gewoon teveel om op te noemen; de geuren, de beelden staan op onze netvliezen gebrand. Misselijk, door het vele gehobbel, en hongerig kwamen we weer aan bij de pont die ons over de Nijl zette. Daar wachte ons een lekkere lunch in de vorm van een stevige “drovers pot “ een aardappel/bonen/ vlees mengsel dat alleen bestemd is voor echte safari-gangers ,aangezien wij ons zo voelden hadden wij daar dan ook wel recht op, vonden wij.
Om 2 uur zouden we weer mee gaan met een boottocht op de Nijl. Omdat onze middagbreak iets uit de hand was gelopen, de dag was ook vroeg begonnen , kwamen we aan de late kant aan bij de boot. Dit werd ons niet in dank aangenomen gezien de stilte en de toegeworpen blikken toen wij aan boord stapten. Tijdens de tocht hebben we veel nijlpaarden gezien variërend van klein tot groot, van op het land tot in het water. Een heuse krokodil werd gespot liggend met zijn bek open vanwege de warmte. Het eindpunt waren grote watervallen: de Murchison Falls. Dit is het beginpunt van de Nijl. Met een machtig geruis stort het water naar beneden, draaikolken vormend zodat de boot helaas niet dichter bij kon komen. Veel vogels, waaronder kleurige kolibries, vlogen er rond. Een indrukwekkend schouwspel, zoals we al zoveel gezien hadden. Op de terugweg hebben we lekker op de bank gehangen en genoten van de vaartocht. Terug in het kamp hebben we lekker spaghetti gegeten met als dessert heerlijke gebakken bananen met honing. De laatste nacht konden we genieten van de luxe van een Banda: een stenen huisje met een echte douche en toilet. Wat een luxe! We schrikken zelfs niet eens meer van een hagedisje die langs de muren omhoog kruipt; ze eten lekker de muskieten op zodat wij daar tenminste geen last meer van hebben. Deze laatste avond gezellig weer in het restaurant gezeten waar we diverse mensen hebben gesproken; er waren onderwijzers uit Nieuw Zeeland die lesgaven aan de internationale school in Kampala, en natuurlijk ook veel Backpackers van heinde en ver. Een gezellige avond dus, maar ook daar kwam een einde aan. We doken lekker onder in de Banda terwijl het in de verte weerlichte en regende; de natuur was aan de nacht begonnen en wij ook.