Maandag 4 april 2011
Door: ceesenjannette
Blijf op de hoogte en volg Cees & Jannette
06 April 2011 | Oeganda, Soroti
De eerste nacht hebben we geweldig geslapen. De temperatuur lag wel boven de 20�C maar dat was geen bezwaar voor ons! De maandag zouden we gebruiken om wat te acclimatiseren om vervolgens op dinsdag naar de Dovenschool te vertrekken. Maar je bent en blijft in Afrika…. Het begon met het probleem van de gasflessen. Er wordt hier op gas gekookt en die komt uit een fles met een soort reducer erop. Tenminste als deze koppeling werkt. Maar helaas kon de reducer niet op de gasfles worden geklikt. Geen nood, Agnes haalde een terzakedeskundige man erbij. Deze kwam er niet helemaal uit en heeft gasfles, reducer, etc. meegnomen naar Soroti. Daar bleek dat de reducer kapot was en alleen te verkrijgen was in Kampala. Daar rijdt je ook niet even naartoe! Gelukkig konden we een reducer van deze man gebruiken zodat we in ieder geval konden koken. Ook was er inmiddels een “Plumber” gearriveerd die enthousiast de muur aan open bikken was om de kraan te gaan vervangen. Ook hij vroeg om een voorschot om zijn materialen te gaan halen in Soroti. Zo gezegd zo gedaan. S`middags zag alles er weer strak uit ware het niet dat de Plumber was vergeten om de aansluiting te controleren: lekkage dus. Alles er weer af en opnieuw monteren. Inmiddels waren er door het gebreek enkele tegels gebroken. Deze moesten worden vervangen, dus weer naar het centrum. Wij zouden ook gaan kijken of de tegels wel dezelfde waren. Toen begon een ervaring waar we bijna niet over kunnen praten: op een Boda-Boda mee naar het centrum. Je moet je voorstellen dat er jongens rond de 15-20 jaar op een brommer rijden met een zadel waar allerlei franjes en tierelantijntjes hangen, de een nog mooier dan de ander. Wij dus ook met z`n tweeën op zo`n Boda-Boda. Cees gleed er achter weer bijna af en Jannette hing met tas er tussen te schreeuwen achter de transpirerende rug van de chauffeur. Iedereen kijken naar de Muzumgu`s. Maar we zijn wel veilig aangekomen bij de Joined Clinic van Dr. Joseph. Deze dokter was wel aanwezig maar ‘very busy’, even gewacht maar we werden al opgehaald door de Plumber Joseph die de juiste tegels had gevonden. Wij blij dat er tegels waren: alleen waren deze van de verkeerde maat en ze werden alleen verkocht per doos van 24 stuks!! Joseph verzekerde ons dat hij ze op maat kon zagen. Inderdaad waren deze tegels bijna gelijk aan de overige die op de muur zaten; willen jullie even voorschieten?
Agnes en Julliene bleven nog even in het centrum en wij gingen naar huis. Het kon nog erger… Agnes regelde een Boda-Boda voor ons maar dan in fietsvorm. Cees achterop een fiets met een doos flesjes water in zijn armen en een jongetje die rechtop op de pedalen stond om vooruit te komen. Gelukkig gingen we al gauw bergafwaarts. Jannette volgende weer bij iemand anders achterop; de jongens vinden het zelf geweldig om dit te doen want zo verdienen ze de kost ( +/- 0,30 per ritje). Plumber Joseph heeft zijn karwei afgemaakt en wij konden gaan douchen als we wilden!! `s Avonds wat pasta gegeten met een blikje smac of iets wat er voor doorging. De douche gaf helaas alleen wat druppels, maar het teiltje bood weer uitkomst. Morgen maar even verder kijken.
Charles, het hoofd van de Dovenschool, werd gebeld met de vraag of de chauffeur ons de volgende dag op zou kunnen halen. Hij schrok van de vraag want het bleek dat het Guesthouse waar we zouden verblijven bezet was door 2 andere dames! Wat nu? We hebben besloten om de reis naar de dovenschool met een week uit te stellen zodat Charles een ander onderkomen kon gaan zoeken voor zijn gasten. Wij bedachten andere plannen voor deze week: Amacet, Bakery for Life, Hospital, etc.
Er is hier genoeg te doen en te beleven. De mensen zijn erg open en nieuwsgierig maar zijn eigenlijk alleen bezig met de dag overleven en kijken niet vooruit. Benieuwd wat morgen ons zal brengen. Het plan is om Amacet te gaan bezoeken. Welterusten!!
Agnes en Julliene bleven nog even in het centrum en wij gingen naar huis. Het kon nog erger… Agnes regelde een Boda-Boda voor ons maar dan in fietsvorm. Cees achterop een fiets met een doos flesjes water in zijn armen en een jongetje die rechtop op de pedalen stond om vooruit te komen. Gelukkig gingen we al gauw bergafwaarts. Jannette volgende weer bij iemand anders achterop; de jongens vinden het zelf geweldig om dit te doen want zo verdienen ze de kost ( +/- 0,30 per ritje). Plumber Joseph heeft zijn karwei afgemaakt en wij konden gaan douchen als we wilden!! `s Avonds wat pasta gegeten met een blikje smac of iets wat er voor doorging. De douche gaf helaas alleen wat druppels, maar het teiltje bood weer uitkomst. Morgen maar even verder kijken.
Charles, het hoofd van de Dovenschool, werd gebeld met de vraag of de chauffeur ons de volgende dag op zou kunnen halen. Hij schrok van de vraag want het bleek dat het Guesthouse waar we zouden verblijven bezet was door 2 andere dames! Wat nu? We hebben besloten om de reis naar de dovenschool met een week uit te stellen zodat Charles een ander onderkomen kon gaan zoeken voor zijn gasten. Wij bedachten andere plannen voor deze week: Amacet, Bakery for Life, Hospital, etc.
Er is hier genoeg te doen en te beleven. De mensen zijn erg open en nieuwsgierig maar zijn eigenlijk alleen bezig met de dag overleven en kijken niet vooruit. Benieuwd wat morgen ons zal brengen. Het plan is om Amacet te gaan bezoeken. Welterusten!!
-
06 April 2011 - 14:12
Lydia:
hahaha echt weer wat voor jullie op zoon boda boda hahah ik moest er wel om lachen zeg !!!
kus lydia -
06 April 2011 - 16:32
Ellen:
hallo luitjes daar in oerganda,
Nou Nou wat een verhalen ik blijf lekker hier hoor, ik geniet wel van jullie reisverslag. ik geloof inderdaad dat het allemaal overleven is , nou veel plezier nog samen en we horen wel weer. Liefs ellen en Ronald -
06 April 2011 - 20:19
Janneke R:
wat een avonturen, dan is 4uur er over doen om uit utrecht te komen maar een peuleschil.
Ik zie het voor me, zo'n omgekeerde rolverdeling op een fiets en Jannette er gillend achteraan. Wat een avontuur!!
Ben benieuwd wat jullie morgen weer beleven.
lieve groetjes -
06 April 2011 - 20:37
Ellen:
Hoi hoi lui,
Na dit gelezen te hebben, zie ik het voor me, het wordt weer helemaal leuk.
Als de nood hoog is kom je denk ik toch al tijd tekort.
Je schrijft erg leuk. op deze manier reizen we allemaal een beetje mee.
Een fijne tijd gewenst.
Zegen en bescherming van onze Vader.
Liefs,
Adriaan & Ellen. -
07 April 2011 - 09:31
Dickenjean:
We blijven lachen! Deel maar zegeningen uit daar. Dat hebben ze echt nodig. Sterkte en veel liefs van ons. -
07 April 2011 - 10:30
Ineke:
wat een belevenissen! geweldig! Dat jullie dat mee mogen maken! Ik zit hier te genieten in Voorthuizen met Amber in de box, luid kraaiend en roept, dag oma, dag opa! tot gauw.
Ben benieuwd naar het volgend bericht, ik vind het erg leuk, liefs ineke -
12 April 2011 - 18:45
Lia:
Lieve luidjes,
Heerlijk om jullie zo te kunnen volgen, Wens jullie ZIJN kracht bescherming en wijsheid toe.
Veel liefs Lia
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
